Hikikomori: jak zmierzyć się z tym problemem w rodzinie
Hikikomori to zjawisko społeczne, które dotyczy ludzi, głównie młodych, którzy dobrowolnie wycofują się z życia społecznego i izolują się od społeczeństwa. Słowo hikikomori wywodzi się z japońskiego i znaczy uciekającego w samotność. Osoby cierpiące na to zaburzenie spędzają znacząca większość swojego czasu w zamknięciu w swoim pokoju, bez kontaktu z innymi ludźmi i rezygnując z aktywności społecznej.
Hikikomori to problem społeczny, który dotyczy przede wszystkim Japonii, niemniej jednak jest obecny również w innych krajach, w tym w Polsce. Według szacunków w Japonii około 1,dwie miliona osób cierpi na to zaburzenie, a w Polsce liczba ta wynosi mniej więcej 100 tyś..
Przyczyny Hikikomori są różnorakie i skomplikowane. Na prawdę często wynikają z nacisku społecznego, stresu w szkole albo w pracy, problemów rodzinnych, braku perspektyw na przyszłe dni, poczucia osamotnienia i innych trudności emocjonalnych. Osoby dotknięte Hikikomori zazwyczaj nie poszukują pomocy i izolują się coraz bardziej.
Leczenie Hikikomori jest skomplikowane i wymaga dużego zaangażowania ze strony profesjonalistów. W terapii stosuje się różne metody, w tym psychoterapię, farmakoterapię oraz interwencję rodzinno-terapeutyczną. Celem leczenia jest powrót do powszechnego życia społecznego i odzyskanie zdrowia psychicznego.
Warto mieć na uwadze, że Hikikomori to choroba, która wymaga specjalistycznej pomocy. Jeżeli już zauważysz u siebie albo u kogoś z bliskich objawy tego zaburzenia, nie wahaj się poszukiwać pomocy u lekarza albo psychologa. Wczesna diagnoza i leczenie mogą pomóc w szybszym powrocie do zwyczajnego życia społecznego i uniknięciu niebagatelnych konsekwencji zdrowotnych.
Więcej: Hikikomori.